Huilen is universeel en niet alleen voor baby's.

Gepubliceerd op 15 januari 2025 om 17:08

De foto bij dit blog is niet vrolijk, maar verdrietig en dat is juist waar ik in dit blog de aandacht op wil vestigen. Dat verdriet er nog meer mag zijn bij jong en oud. Even niet de focus op vrolijk zijn en lachen, maar oprechte liefdevolle aandacht voor verdriet.

Want wat zou er gebeuren als we al het verdriet wat er bij ieder van ons loskomt volledig de ruimte zouden geven. Zouden er dan minder trauma's ontstaan? Zouden er dan minder rugzakjes zijn bij kinderen? Zouden baby's dan minder spanning in hun lijfje hebben? Zich minder overstrekken? Minder last van reflux hebben? Meer ontspannen zijn? Beter slapen en minder vaak wakker worden 's-nachts? Zouden wij als volwassenen minder verslavingen hebben, minder in ons hoofd zitten, meer voelen en meer ontspannen zijn? Ik ben er ondertussen van overtuigd dat als ons huilen er meer mag zijn en wij meer gaan voelen er meer rust en ontspanning ontstaat en onze verbindingen nog hechter worden en alle bovenstaande dingen minder tot niet voorkomen.

Want hoe zou het zijn als we gewoon naar iemand luisteren, die verdrietig is zonder dit op te willen lossen?
En voor een volwassene geldt dat we dan niet zeggen: het komt wel goed, zal ik een glaasje water pakken of kom we gaan even iets leuks doen. En bij een baby of ouder kindje zeggen we niet: stil maar, hier hoef je toch niet om te huilen, nu stoppen anders zet ik je in de auto of je loopt weg bij je baby en/of oudere kindje. Want hierdoor voelt iedereen zich verlaten en alleen.
Bij een baby ga je niet extra voeden, sussen, wiegen, zachtjes schudden of afleiden met praten of met een speen.

Wat je wel doet is luisteren, verstillen, blijven en niks doen, gewoon liefdevol aanwezig blijven. En het liefst indien mogelijk niet alleen laten. Ik zeg gewoon, maar gewoon is het niet en makkelijk vaak ook niet, want als we luisteren en verstillen en blijven kan er iets in ons geraakt worden wat ook nog niet de ruimte heeft gehad en eruit wil. Is dat erg? Nee ook dat is niet erg en ook jouw traan mag er zijn en je zegt gewoon dat het jou ook raakt wat je ziet en hoort en dat is oké. Zelfs als dat gebeurt waar je baby bij is is dat niet heel erg. Je spreekt je uit naar je baby en doordat je een traantje laat voel je en ben je in je hart in plaats van in je hoofd. Dat zorgt ervoor dat je baby de verbinding met jou juist voelt, want jij bent de vuurtoren voor jouw kindje en als jij in je lijf/hart bent voelt jouw kindje zich super veilig.

Ga eens oefenen met net wat langer luisteren naar het huilen van iemand anders (die baby, dat kindje of die volwassene) zonder met oplossingen te komen of fysiek iets te doen en blijf luisteren en hou oogcontact.

Laat me gerust hieronder weten of het gelukt is of waar je tegenaan loopt als het niet lukt.

Kanttekening voor baby's die heel veel huilen (baby's met last), zoek direct professionele hulp en wacht niet. de oplossing is dichterbij dan je denkt. En het ligt niet aan jou als ouder, maar aan wat jouw baby heeft beleefd in zijn vroege start vanaf conceptie tot aan nu.


Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.